Jako młody chłopak, jeszcze w latach 80-ych, bardzo lubiłem oglądać programy wojskowe. Ojcu się nie specjalnie podobało ale mnie coś przyciągało do tych obrazów pokazujących osiągnięcia dzielnych wojaków. Pamiętam, że w programach tych często pokazywano jak wojsko ćwiczy przeprawy przez rzeki. Wojska inżynieryjne sprawnie i szybko montowały mosty pontonowe, a ogromne czołgi dzięki zaawansowanej technice pokonywały rzekę brodząc po jej dnie. Pamiętam też ujęcia, na których Bojowe Wozy Piechoty (BWP-1) w pełnym pędzie wjeżdżały (czasem „wskakiwały”) do wody, by szybko i sprawnie przerzucić desant na drugą stronę rzeki lub jeziora.
foto: BWP-1 (źródło: wikipedia)
Może planiści w dzisiejszym MON oglądali te same programy wojskowe co ja. Może uczyli się z tych samych podręczników co stratedzy WP z lat 80-ych. W każdym razie cały czas lansowano założenie, że BWP dla naszego wojska musi pływać. I pewnie przy założeniu, że w ramach państw Układu Warszawskiego mamy szybko atakować w kierunku zachodnim i sprawnie pokonywać Łabę lub Ren miało to jakiś strategiczny sens. Czy jednak wymóg zdolności do pływania pojazdów wojskowych ma dziś takie samo znaczenie jak w czasach Układu Warszawskiego?
Nowy BWP dla naszego wojska powinien odpowiada standardom armii państw NATO. A standardy te wskazują, że nowy pojazd powinien być skuteczny w działaniach obronnych oraz zapewniać zdecydowanie większą (w porównaniu do BWP-1) siłę ognia i ochronę załogi. I tu pojawia się problem, bo większa ochrona to grubszy pancerz i co za tym idzie większa masa pojazdu. A wzrost masy pojazdu ciężko pogodzić (dosłownie) z wymogiem pływalności. Już próby modernizacji BWP-1 (wymiana wieży) kończyły się utratą zdolności do pływania co było powodem zaniechania prób dozbrajania tego wozu.
W 2009 r podjęto decyzję, że następcą BWP-1 będzie zupełnie nowa konstrukcja, a stare BWP-1 zostaną wycofane ze służby. Jednak do tej pory cały czas zakładano, że pojazd ten musi pływać. Mimo, że większość współczesnych wozów bojowych nie posiada takiej zdolności. Mijały lata, kolejne projekty, a wojsko nadal używa starego BWP-1 i nadal nie ma jego następcy.
Jak można przeczytać na portalu defence24.pl, nowe szefostwo MON traci cierpliwość i zaczyna rozważać możliwość zakupu gotowego rozwiązania, czyli już istniejącej platformy gąsienicowej dla nowego BWP. A o ile nie będzie to gotowiec z Korei (K21) to można założyć, że nowy BWP nie będzie już musiał pływać.
