Bloger Augustmocny napisał prowokacyjną, ale ciekawą notkę pt.: Czy Polacy są narodem? W kontekście wczorajszego Święta Niepodległości jest to imo mocne pytanie o to, czy nadal zasługujemy na niepodległość. Bo jeżeli nie ma już w nas wspólnoty – to po co nam niepodległe państwo narodowe?
Wynik ostatnich wyborów, czyli wygrana ugrupowań nawiązujących do tradycji narodowej i patriotycznej, wyraźnie wskazuje, że Polacy chcą być narodem. Chcą, by reprezentująca ich władza działała na rzecz odbudowy poczucia wspólnoty oraz dumy narodowej.
Mam wrażenie, że większość z nas ma już dosyć dzielenia na lepszych i gorszych, prawdziwych lub nieprawdziwych. Że większość ma już serdecznie dość tego, że mamy się wstydzić polskości bo to ciemnota. Większość imo zdaje sobie sprawę, że podzieleni będziemy traktowani jak zwierzęta gospodarskie. Jak konie, którym można nałożyć chomąto i zaprząc do kieratu. Tak jak to chcieli zaborcy i późniejsi okupanci. Ci, którzy chcieli nas wynarodowić i/lub zamienić w „kastę” (bo nie naród) niewolników.
Szkoda tylko, że tak wielu z nas to zwykli frustraci, którzy w wytworzonym w swoich głowach obrazie narodu potrafią dostrzec tylko negatywne cechy. Widzą w rodakach tylko rywali na dojściu do żłobu. Boli ich, że ktoś otrzymał nagrodę nawet za najbardziej (wydawałoby się) oczywisty wkład we wspólne dobro, czyli naród – patrz reakcja na program 500 plus. Egoizm niszczy wspólnotę i sprowadza ludzi do poziomu chłopa na pańszczyźnie lub szlachetki warchoła, skłóconego ze wszystkimi sąsiadami.
